پژوهش حاضر از نوع آزمایشگاهی بوده چون در یک موقعیت فیزیکی جدا از موقعیت عادي زنـدگی انجـام گرفتـه و متغیـر و مستقل را دستکاري کرده و متغیرهاي ناخواسته دیگر را با دقت هر چه بیشتر کنترل میکند و همچنـین نیمـه تجربـی اسـت زیرا بر روي افراد داراي معلولیت شنوایی انجام گرفته، و نمیتوان همه شرایط را از قبیل وراثت، اندازه و ترکیب بـدنی، تغذیـه و
عوامل روحی-روانی را به طور کامل کنترل کرد. همچنین به لحاظ استفاده از نتایج بدسـت آمـده کـاربردي مـی باشـد .

پـس از کسب مجوز از اداره بهزیستی و مراجعه به مراکز توانبخشی و کلنیکهاي شنوایی سنجی شهر سنندج از طریق فراخوان عمومی از دختران واجد شرایط و داوطلب دعوت به همکاري شد. ملاكهاي ورود شامل: تمایل به شرکت در تحقیـق، عـدم اسـتفاده از
داروهاي اعصاب یا اثر گذار بر تعادل، عدم انجام کاشت حلزون، دامنه شنوایی براي افراد ناشـنوا ب یشـتر از 90 دسـیبـل و بـراي افراد کمشنوا بین 90-60 دسیبل، اجتناب از انجام تمرینات ورزشی و یا فعالیتهاي شـد ید در طـول انجـام تحق یـق، نداشـتن سابقه آسیب اندام تحتانی در طول 6 ماه گذشته و یا مشکلات عصبی-عضلانی، عـدم اخـتلال ب ینـا یی، عـدم وجـود ناهنجـاي وضعی اثر گذار در تحقیق در اندام تحتانی، نداشتن سابقه آسیب اندام تحتانی، عمل جراحی، شکستگی تا یکسال قبـل از انجـام
تحقیق و یا بیماريهاي عصبی عضلانی اثرگذار در جریان تحقیق و پر کردن رضایت نامه مشـارکت در پـژوهش .

قبـل از شـروع
برنامه تمرینی، قد و طول پاي آزمودنیها اندازه گیري شد و اطلاعاتی درباره مراحل اجراي پژوهش ارائه شد. ابتدا تعداد 21 نفـر آزمودنی (12 نفر کم شنوا، 9 نفر ناشنوا) در مطالعه شرکت کردند که پس از بررسی اولیه تعـداد سـه نفـر از آزمـودنی هـا (کـم شنوا) به علت انجام تمرینات ورزشی و همچنین یک نفر به دلیل کاشت حلزون (کم شنوا) و یک نفر به علت انصـراف (ناشـنوا)،
در نهایت تعداد 16 نفر در مطالعه شرکت کردند. سپس آزمودنیها به طور هدفدار به دو گروه ناشنوا (8 نفر)، گروه کم شـنوا (8 نفر) تقسیم شدند. سپس براي انجام پروتکل تمرینی، آزمودنیها طی شش هفته و هفتهاي 3 جلسه و هر جلسه بـه مـدت یـک ساعت تمرینات پیلاتس را انجام دادند، که هر جلسه تمرینی شامل 10 دقیقه گرم کردن، 40 دقیقه تمـر ین و 10 دقیقـه سـرد کردن بود و قبل و بعد از انجام شش هفته تمرین از همه آزمودنیها، پیشآزمون و پـس آزمـون انجـام شـد . پروتکـل تمرینـات
پیلاتس شامل ایستادن در حالت کاملاً ریلکس (به منظور حفظ تعادل در حالت ایستاده بدون انقباض عضلانی و هرگونه فشار به مدت 10 تا 15 ثانیه)، خم شدن در حالت تکیه داده به دیوار (به منظور تحرك بهتر، تقویت دندهها و بکارگیري درست عضـلات شکم براي حفظ تعادل به مدت 10 تا 15 ثانیه)، لیز خوردن بر روي دیوار (به منظور کشیدهتـر کـ ردن انتهـاي تحتـانی سـتون فقرات در سه نوبت)، کشش عضلات اندام تحتانی به مدت 10 تا 15 ثانیه، حرکت سـتون فقـرات (تـنفس : هنگـام بلنـد کـردن ستون فقرات عمل بازدم و هنگامی که ستون فقرات بالا برده شد عمل دم، هر حرکت سه تـا چهـا نوبـت )، حرکـت خـم کـردن
(کورل آپس، به منظور تقویت عضلات زیرشکمی بویژه عرضی شکمی)، حرکت دارت (به منظور کشش عضلات بازکننـده پشـت و استحکام تنه به مدت 10 تا 15 ثانیه)، وضعیت استراحت و تنفس پشتی، کشش گربه و کشش تک پا، بود. بـرای ارزیابی تعادل ایستا از آزمون ایستادن لک لک استفاده شد. در این آزمون، آزمودنی بدون کفش روي سطح صـاف مـی ایسـتاد،
دستها را روي مفصل ران گذاشته، سپس پاي غیر برتر را مجاور زانوي پاي برتر قرار میدهـد . آزمـودنی مـدت ی ایـن وضـعیت را تمرین میکند. سپس پاشنه را بلند کرده تا تعادل را روي انگشتان پا برقرار سازد. از زمانی که آزمودنی پاشـنه را از روي زمـین بلند کرد، کرونومتر به کار میافتد. آزمون، سه مرتبه تکرار شده و بهترین رکورد ثبت میگردد. با هر یک از موارد زیر کرونـومتر متوقف میشود: 1) دستها از روي ران برداشته شوند. 2) پاي برتر در هر جهتی لی لی کنـد (نوسـان کنـد ). 3) پـا ي غیـر برتـر
تماسش را با زانو از دست بدهد. 4) پاشنه ي پاs برتر زمین را لمس کند. براي ارزیابی تعادل پویاي آزمودنیها از آزمون تعادلی استفاده شد.

با توجه به نتایج پژوهش حاضر میتوان گفت که تمرینات پیلاتس منجر به بهبود تعـادل د ر افـراد داراي معلـولین شـنوایی میشود به طوري که در رسیدن به اهداف مختلف از جمله بهبود عملکرد ورزشی، بهبود آسـیب هـا، بهبـود سـلامتی و آمـادگی جسمانی بکار گرفته میشود. از اینرو متخصصان و مربیان تربیت بدنی معلولین شنوایی در کنـار سـایر روش هـاي تمرینـی و بـا توجه به تأثیرات این تمرینات در حوزه پاتولوژي و بازتوانی و بهبود عملکرد میتواند از آن سود ببرند.

همچنین نتایج پژوهش نشان داد که بین تأثیرات یک دوره تمرینات پیلاتس بر تعادل ایسـتا و پویـا بـین دو گـروه مـورد مطالعه در تحقیق تفاوت معنیداري وجود ندارد این نتیجه حاکی از این میباشد که بین میزان تأثیرات تمرینـات پـیلاتس بـر متغیرهاي اندازهگیري شده در گروه ناشنوا نسبت با گروه کم شنوا تفاوتی ندارد، که با نتـایج مطالعـه گیـل (1990) همخـوان میباشد. گیل در مطالعه خود که به بررسی تعادل ایستا و پویاي کودکان کم شنوا و سالم پرداخت، نتیجه گرفت کـه کودکـان کم شنوا نسبت به کودکان سالم تعادل پویاي کمتري دارند ولی تفاوت معنی داري بین تعادل ایسـتاي آنهـا وجـود نـدارد .

در بیان این مطلب همانطور که قبلاً نیز گفته شد کودکان کم شنوا از حواس دیگـر خـود بـه عنـوان مکانیسـم جبرانـی اسـتفاده میکنند. همچنین ممکن است این کودکان در کل دوران زندگی خود یا در اوایل تولد دچار کم شنوایی شده و به همین دلیل درکی از احساس اختلال تعادل نداشتند چون در تمام طول عمر با آن زندگی کرده و بی تردید مکانیزمهاي جبرانی در پاسـخ به این نقص در آنها رشد و توسعه یافته است لذا بنظر میرسد بدست آوردن نتایج نزدیک به هم گروه سالم و کم شنوا با توجه به موارد اشاره شده منطقی باشد.

تحقیقات در علوم زیستی ورزشی